Dlaczego wszyscy się tak gdzieś spieszą? Dlaczego ciągle coś gonią? I dlaczego ja też tak robię? Życie nie powinno być dla nas ciągłym wyścigiem "kto pierwszy ten lepszy". Nic z tego nie rozumiem. A gdzie chwila dla drugiego człowieka? Powinniśmy żyć z innymi, a nie ze stosem dokumentów przynoszonych do domu i przeglądanych w każdej wolnej chwili. Praca i pieniądze to nie wszystko. To chyba rodzina jest najważniejsza. Czasem mam ochotę krzyknąć "STOP", by obudzić wszystkich dookoła z tego letargu. Rozmowa schodzi tylko na jeden temat: ile my to mamy do zrobienia, jacy jesteśmy zmęczeni. Może warto usiąść z kubkiem ciepłej herbaty, położyć się pod kocykiem z ukochaną osobą i po prostu odpocząć, być z nią, sprawić sobie przyjemność.
Tak z innej beczki: ten blog to świetna sprawa. Mimo tego, że nikt tu nie zagląda, tak mi jakoś lżej jak się tu wypiszę :) Mówiłam już wcześniej - nie widzę żadnej osoby, która by mnie zrozumiała do końca, która by mnie wysłuchała... A tu? Sama siebie rozumiem, sama ze sobą piszę! Świetne rozwiązanie dla osób tak odizolowanych od reszty świata jak ja...
Trochę ten wpis nieskładny, ale mam za dużo myśli, wszystkie je chcę Wam przekazać.
Miłego wieczorku, kochani.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz